Nazwa „Turka”, według krążących podań i legend związanych z tą miejscowością, pochodzi od wodopoju, z którego wód miały korzystać tury. Historia Turki znana jest od 1772 roku. Wtedy to miejscowość należy do dziedzica Józefa Bożydara Podhorodyńskiego i wchodzi w skład tzw. Klucza Łęczyńskiego.

• w 1772 roku Turka zostaje sprzedana za sumę 93800 złotych polskiemu generałowi Ksaweremu Branickiemu,

• w 1794 roku generał Ksawery Branicki daruje Turkę swej siostrze Elżbiecie,

• w 1796 roku za cenę 95800 rubli kupuje Turkę Krzysztof Korn,

• w 1817 roku pułkownik Adam Bieliński (Napoleończyk) poślubia córkę Korna- Barbarę, która w wianie weselnym otrzymuje Turkę. Państwo Bielińscy mają syna Aleksandra, który za swoje demokratyczne przekonania zostaje zesłany na Sybir,

• w 1848 roku umiera Barbara Bielińska, a w 1854 roku Adam Bieliński w testamencie przekazuje pałac i włości Fryderykowi Braunowi. Jest to sfingowana sprzedaż lub darowizna, aby w przyszłości posiadłość mogła wrócić do prawowitego właściciela Aleksandra Bielińskiego, a nie została przez władze carskie skonfiskowana,

• w 1858 roku Aleksander Bieliński wraca z Sybiru i odkupuje sfingowaną sprzedaż posiadłości. Pełni funkcję Prezesa Dyrekcji Towarzystwa Kredytowego Ziemiańskiego. Zawiera związek małżeński z Marią Piotrowską i mają troje dzieci: Adama, Antoniego i Jadwigę. W tych latach budynek dworski jest dwukrotnie przebudowywany. W latach 1861-1878 zostaje całkowicie rozebrany stary dwór i na jego miejscu postawiony od fundamentów nowy, który pozostał do dnia dzisiejszego. Po śmierci Aleksandra Bielińskiego właścicielem zostaje jego syn Adam, który ginie w 1920 roku w obronie Lublina,

• w 1920 roku właścicielką dworu zostaje druga córka Adama Bielińskiego – Maria, która po zaślubieniu Haczyńskiego przebywa w Turce do 1944 roku. W wyniku działań wojennych zmuszona jest opuścić dwór,

• w 1946 roku dekret o reformie rolnej i nacjonalizacji przemysłu pozbawia ją praw własności do Turki,

• w 1946 roku dwór Turka wraz z resztówką zostaje przekazany w użytkowanie Wydziałowi Rolnemu UMCS w Lublinie. Na bazie tego Wydziału tworzy się Wyższa Szkoła Rolnicza w Lublinie, a w 1974 roku Akademia Rolniczą, która przejmuje majątek. Dwór jest nie remontowany i po latach niszczeje,

• w 1956 roku powstaje Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Turce, która przyjmuje do użytkowania budynek dworski, park i resztówkę.

• w 1987 roku Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Turce nabywa na własność od Skarbu Państwa nieruchomości, na których usytuowany jest dwór, park i resztówka. Budynek dworski popada w dalszą ruinę, nikt go nie zamieszkuj, park niszczeje,

• w 1996 roku park wraz z ruinami dworu, decyzją konserwatora zabytków, zostaje wydzielony z gospodarstwa Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej celem sprzedaży,

• w dniu 4 kwietnia 1997 roku ruiny dworu wraz z parkiem o powierzchni 8,21 ha. kupują małżonkowie Teresa i Wojciech Włodarczykowie. Dwór jest zniszczony na części południowo-zachodniej bez dachu, park zdewastowany i zarośnięty,
• dnia 11 listopada 2000 roku właściciele dworu, po jego odbudowie i uporządkowaniu parku, wraz z dwójką dzieci zasiedlają go. Obecnie na części nieruchomości prowadzą działalność rozrywkową i rekreacyjną, w tym mały ogród zoologiczny dla dzieci.

 W 1901 r. urodziła się Paulinie Zarańskiej wnuczka i celem upamiętnienia tej daty babcia ufundowała swoim dzieciom i wnuczce kapliczkę, która przetrwała do dnia dzisiejszego z uwidocznioną na niej datą 18.10.1901 r. i z napisem:
„Z błogosławieństwem dzieciom i wnukom ofiaruje Babcia Paulina Zarańska”. Okoliczni mieszkańcy odnawiali kapliczkę i odbywały się przy niej majówki.

Stan dworu przed renowacją – rok 1997: